Guerillavakantie den Ulanda

hallo allemaal,

het is weer even geleden dat ik een verhaaltje heb geschreven. druk, druk, druk en nog meer van die cliché excuses. Maar hier is tie weer. En nu met een grandioos avontuur dat zich afspeelt in Nederland.
Maandag 8 juni lande ik na een 9 uur durende vlucht netjes op tijd op Hollandse bodem. Na verrast te worden door mijn ouders en peet en mar en anne op Schiphol vertrok ik naar het beginpunt van wat een heuse guerillastijl vakantie zou worden, Renkum.
De eerste paar dagen lekker bij mijn ouders onder de pannen geweest. Daar heb ik kunnen bijkomen van mijn jetlag en kreeg ik echte Hollandse kost voorgeschoteld: Spaghetti. wat overigens heerlijk smaakte.

Na wat warmere achtergelaten kleding uit een doos te plukken en in een gecamoufleerde tas te stoppen maakte ik mij op voor de eerste etappe. van Renkum naar Rotterdam, waar ik mijn pas getrouwde broer, Thijs, met een bezoek ging vereren. maar niet voordat ik bij mijn oma langs ging om haar een dikke knuffel te geven.
Bij mijn broer lekker gechilled, lekker gegeten (bedankt Thijs) en de deur uit geschopt. want ja, het leven hier gaat gewoon door. terwijl ik vakantie aan het vieren ben moeten anderen gewoon, werken, studeren voor tentamens, afstudeer scripties maken e.d.
Dus ik, met goede zin na het zien van mijn broer, naar Waddinxveen. naar mijn andere broer. (die ik vanaf nu weer gewoon broerTJE zal noemen, aangezien hij toch echt 6 minuten jonger is dan ik)

Ook daar werd ik hartelijk ontvangen (zelfs opgehaald van een ondergelopen station Gouda)en kon ik daar mijn hoofd ten ruste leggen, na wat gechill en het een en ander gerookt te hebben. (bedankt broertje, het was chill)

Toen werd het opeens donderdag en was het moment daar om Arjan te laten weten dat ik wel in NederLand was om zijn bruiloft bij te wonen (voor buitenstaanders: Arjan is een van mijn beste vrienden die onlangs getrouwd is en in de veronderstelling was dat ik niet kon komen, dus zoals je kan begrijpen was dat nogal een verrassing)
Hij totaal van de wap af, toen ik plotsklaps binnen kwam lopen. alleen voor dat moment zou ik graag nog 20 uur in een vliegtuig zitten met te weinig beenruimte.
de bruiloft, zaterdag, was een groot succes. heerlijk weer (want dat schijnt hier in nederland maar sporadisch voor te komen, moewhahaha), gezelligheid alom en een leuk feest.
Maar mijn guerillavakantie kon natuurlijk niet voorbij gaan zonder ook Peet en Mar en hun schat van een dochter Anne te bezoeken en een dagje te chillen met mijn homeboy Sandro.

maar op vakantie zijn in je thuisland roept verplichtingen op, mensen bezoeken, je kent het wel. dus maandag pakte ik mijn boeltje weer en vertrok naar Tilburg, waar ik bij mijn andere homeboy Niels heb gelogeerd. FF langsgeweest bij mijn oud collega's bij de Britain (thanks for the sunglasses), de ochtendgloren en het bont gemaakt met Niels tot een uur of 5 op maandagavond/nacht/dinsdagochtend.
na 2 dagen en een korte ronde langs vrienden was het weer tijd om mijn gecamoufleerd tas weer in te pakken/proppen ('t is maar hoe je het wil noemen) en te vertrekken naar Limburg.
Als je de kaart van nederland aan beetje kent zul je zien dat ik een bijna perfecte circel door het onderste deel van nederland maak. connect the dots, bia#%@.

lekker een avondje gechilled bij Daantje in Beek. onder het genot van 1,2,3,4,5 of 6 biertjes lekker zitten kletsen. wel vroeg naar bed, want zoals ik al eerder zei: mensen moeten gewoon werken.
De dag erop naar Weert om mijn homies Milla & J op te zoeken (die overigens de dopeste hiphopshizzle hebben in heel fockin Limburg en tot ver daarbuiten). Ook zij moesten werken, dus heb ik een groot deel van de tijd al aardbeien etend in de zon in een parkje doorgebracht. De tijd dodend met het door Isabella Alende geschrven Zorro. Alles lekker rustig aan, heel vakantieachtig allemaal.
's avonds flink wat gedronken, wat zitten spitten en al slingerend bij J achterop de fiets naar Nederweert, waar de 2 heren resideren.

en voor je het weet ben je weer in Renkum en zit je na een heerlijk dagje in Wageningen keuvelen met je moeder, een eigenlijk voor het internet veel te lang verhaal te schrijven met ook eigenlijk veel te lange zinnen.

maar goed het zij zo. morgen (21ste) vlieg ik om 13.00 uur weer terug naar huis, naar Curaçao.
Ik heb het heerlijk gevonden om iedereen weer te zien en gewoon te chillen en te feesten als vroegâh, maar heb ook goede zin om weer terug te gaan. Terug naar de zon, mijn werk, Laura, taallessen en kapotte auto's.
Het rare is dat voor mij de afgelopen 4 maanden heel veel is veranderd, mijn leven is in een wervelstorm terecht gekomen en is neergkwakt op een tropisch eiland. En bestaat nu uit heel andere dagelijkse bezigheden en proriteiten, terwijl hier in Nederland praktisch niets is veranderd. dat is aan de ene kant erg prettig en het voelde meteen heel vertrouwd aan, maar aan de andere kant een vreemde gewaarwording. het zal nu wel weer een tijd duren voordat ik weer naar nederland kom, maar ik ben erg benieuwd wat er allemaal veranderd en wie er allemaal veranderd.
Dat is wel wat deze guerillavakantie voor mijn duidelijk heeft gemaakt; dat IK ben veranderd en ondanks mijn liefde voor de mensen hier, voorlopig echt thuis ben op Curaçao.

Dus: Mi ta biba na Kòrsou, e ta bon.
Te aworo pa bosonan fakansi na Kòrsou


ayo